plánetan jörð og ég

Miðvikudagur, 31. janúar 2007

stríðsleikur....

Það var vinsælt í den að leika atburði seinna stríðs í minu ungdæmi...eitt skipti vorum við strákarnir að leika Breta á móti Þýskurum Ég varí liði germana...vorum búnir að finna upp nýtt og skætt vopn. Hálfgerða vélbyssu handsnúna sem skaut kartöflum en var þung og þrýstiloftssprengivörpu sem notuð var að þruma skemmdum kartöflum á óvinaliðin sem hafði þau áhrif að sá sem fékk drit úr henni missti yfirleitt alla löngun til að halda áfram......Við vorum á undanhaldi hröðu seint á ágústkvöldi og flúðum í gamalt yfirgefið steinhús sem var illræmt í þorpinu vegna þess að þar átti að vera reimt. Aðstaðan var þannig að þegar inn var komið var smágangur inn og tréstigi uppá aðra hæð eldhúsið var til hliðar við útidyrnar. Við komum okkur fyrir með þessa þungu kartöfluvélbyssu þar og pumpuðum á bretanna grimmt. Svo heyrðist skruðningur fyrir ofan og tramp niður stigann Allir inni urðu hræddir engir vildu taka sénsinn að fara fram svo vélbyssan flaug út um eldhúsgluggann og við allir á eftir. Þeir sem voru útivið í hlutverki Breta brugðu við þessa útrás höfðu ekkert svar og lögðu á flótta...Þess má geta að á þessu undanhaldi beggja liða hlupu sumir úr liði þýskara miklu hraðar en hinir og voru komnir langt framúr þeim. Þetta hús brann svo fáeinum mánuðum síðar án neinna skýringa....

Flokkur: Bloggar | Facebook